خاورشناس و آوازخوان شناخته تاجیک، جوره بیگ که زمانی در افغانستان بود و با احمد ظاهر دوستی داشت، باری از او سؤال کرده که چرا این قدر زیاد علاقمند اشعار مولوی است؟

احمدظاهر در پاسخ گفته: "جلال الدین بلخی حسب حال مرا گفته است، آنچه امروز دلم می خواهد بشنود، همان را گفته است، غزلیات مولوی برای قلب زخمی ام مرهمی اند که سوزش آن را تا اندازه ای کاهش می دهند. احمد ظاهر نظیر نصرت فتحعلی خان پاکستانی نبود که اجدادش حدود ششصد سال از اهل همین طریقت باشند و از نسل به نسل قوالی خوانی را پیشه خود حساب کند.

پیش از احمد ظاهر و بعد از او نیز آوازخوانهای خیلی مشهور افغانستان، نظیر استاد قاسم ، استاد سرآهنگ، استاد شیدا، ساربان و غیره دنیای فانی را ترک کردند و بیشترشان چون احمد ظاهر در قبرستان "شهدای صالحین" در کابل به خاک سپرده شدند.

اقتباس از روزنامه تاجیکستان

تحلیل سیاسی مکث کوتا هی بر آخرین تحولات سیاسی و اجتماعی در افغانستان

شهروندان ارجمند!

سرزمین ما افغانستان روزهای دشواری راسپری میکند امروز آشفتگی جای شور وشیفتگی بیقرار را گرفته است. امروز ریشه ی جدایی خواهی ‏و گریز اقوام گوناگون ازهم تا سطح عوام نیز دامنه پیدا کرده است. ‏امروز فساد ونا امنی از هر وقت دیگر بیشتر وگسترده تر شده است.  امروز ‏موج نا رضایتی مردم از نظام و سیاست ناکام دولت با وجود مشارکت غرب، ‏بیشتر از هر وقت دیگر افزایش یافته  است  وامروز مردم ‏صبور ما چنان سرگردان و نا توان شده اند که از هرگونه شعار ها نا امید و دلزده شده اند.  زنان و اطفال معصوم در جاده های کابل و سایر شهر های افغانستان گدایی میکنند و در عالم تاریکی و فلاکت به زنده گی پر از غم و اندوه ادامه میدهند.  

آری هموطن عزیز!

شش سال قبل قوت های ناتو به رهبری ایالات متحده امریکا داخل افغانستان شدند تا گروه طالبان ، شبکه های القاعده و تروریست ها بین المللی را در کشور ما محو نمایند و زندگی نوین را برای ملت افغانستان به ارمغان آورند  اما حوادث با کمال تاسف شکل دیگر را به خود گرفت و برعکس انتظارات مردم و جامعه بشری گروه طالبان وابسته به القاعده و کشت خشخاش  نتنها محو نگردید بلکه فعالیت های تروریستی، اعمال دهشت افگنی ، انفجارات ، قتل اطفال و انسان های  بیگناه ، آتش کشیدن مکاتب نسبت به هر وقت دیگر افزایش یافته است. 

روشن است که شرایط فعلی نسبت به زمان طالبان دهشت افگن به مراتب بهتر است، مگر از طرف دیگر نشانه یی ‏برای پایان یافتن بحران و آبادانی افغانستان به چشم نمیخورد.  آزادی بیان و حقوق ابتدایی انسان ها توسط  یکتعداد از ماجراجویان مانند ، احدی وزیر مالیه ، خرم وزیر فرهنگ ، ثابت لوی سارنوال ( ریس دادستان کل) ، فاروق وردک و تعدادی از افغان ملتی ها مکررآ نقض میگردد و مردم  در اوج نا آرامی ها زندگی  مینمایند. حادثه غمناک بغلان که  دست کم  200 نفر کشته  نفر کشته شد نماینگر اوج نا آرامی ها در کشور است.