سپاسنامه یی شماری از نویسنده گان و هواداران فرهنگ وادب افغانستان

ما شماری از نویسنده گان و هواداران فرهنگ وادب افغانستان  به این باوریم که ادبیات معاصر کشور ما  مانند دیگر بخش هایی فرهنگی وهنری آن از سالیان درازی بدینسو از ساختار ها و موانع جدی سیاسی ، تاریخی و فرهنگی در رنج است.

 این ساختار ها اگر از یک سو در برابر فرهنگ  ،هنر و اندیشه ما  بمثابه سدی قرارداشته ودارد از سوی دیگر دست دولتمردان فرهنگ ستیز را در سنگ اندازی بر سر راه رشد و اعتلای فرهنگ وادب مان باز می گذارد و تا سرحد تحریم و حذف آن به پیش می راند. در کنار آن در نبود اندیشه معاصر و شگرد های به جولان آمده امروزین ، بیشترین نویسنده گان ما سرگرم دو باره نویسی و نوشته های کلیشه ای سطحی و شعاری و فرمایشی و برگردانی های مبتذل می باشند .

در میانه شمار اندکی از نویسنده گان ما است که آماج سخن وادب را باز خوانی و باز نویسی تاریخ ، اجتماع و فرهنگ ما قرار داده اند  هر چند به زبان وروایت دیگر . خالد حسینی ته تنها از این دسته نویسنده گان بشمار می روند بلکه یکی از پیش کسوتان این راه ورسم می باشند .

آماج روایت حسینی در داستان "گدی پران باز" تابو هایی است که دست نخورده  ومقدس می نماید  و در داربست نژاد برتر ، تبار برترو من های برترجولان داشته اند. که بخشی از روایت هایی کبیر و فرهنگ حاکم را دربر داشته و کسی و یاکسانی را یارای اعتراض بر آن نبوده است.

 ما نویسنده گان و هواداران فرهنگ، تلاش این نویسنده جسور وفرزانه را می ستایم واز جایگاهش به عنوان نویسنده اگاه و متعهد افغانستانی در ادبیات جهانی بخوبی یاد می نمایم و چشم براه تلاش های دیگر این نویسنده می باشیم .

حرمت            عبدالعلی فایق