«نقطهء بحران»افغانستان
رژیم حامد کرزی با مشکلات و انتقادات زیاد و بی سابقهء داخلی و خارجی روبروست. خشونت های طالبان ابعاد غیر انسانی غیر قابل تصوری یافته است. جبههء سیاسی مهمی با رویکرد و راهبرد انتقادی-اصلاحی شکل گرفته است. ائتلاف بین المللی حامی رژیم نیز بطور فزاینده ای وحدانیت و یکپارچگی اولیه خود را در حال از دست دادن است.
در حالیکه بازار شایعات مبنی بر تغییرات کابینه داغ شده است، بعضی ها معتقدند تغییر مهره ها دیگر کارساز نبوده بلکه باید تغییر دیدگاه اصولی در اساسات پروژهء ملت-دولت سازی در افغانستان بوجود بیاید. بنا بر گفتهء سخنگوی وزارت دفاع افغانستان قسمت اعظم چهار ولایت مهم هلمند، زابل، ارزگان و قندهار بدست طالبان افتاده و آنان با مبارزات انتحاری و کشتن مردم و گروگانگیری خارجیان بطرف کابل در حال پیشروی هستند.
در پکتیکا و خوست در نزدیکی مرز پاکستان، ولسوالان جرئت نمیکنند با مردم عادی محلی دست بدهند. ترس و درماندگی مشابه حتی در کابل که قوت های ناتو حضور چشمگیری دارند، نیز در میان مردم و بخصوص جوانان بیکار حس می شود. از سیمای شهر کابل و مردمان آن همچنان فقر و تیره روزی می بارد. خیابان های فرسوده و پرچاله، جوی های کثیف و مسدود، پیاده روهای مملو از کثافت و آشغال، عودت کنندگانی که هنوز هم چهار سال بعد از رجعت شان در زیر خیمه ها زندگی میکنند و خانه ندارند نگرانی و یأس در چهرهء مردم بیکار و بی معاش نقش بسته است.
اشرف غنی احمد زی، وزیر مالیهء سابق می گوید: ممکن است افغانستان به جایی رسیده باشد که بگفتهء وی «نقطهء سقوط » باشد.
گذارشگر : سازمان اجتماعی افغانستان و آسیا
1***2***3***4***5*** 6***7***8***9***10*** 11***12***13***14***15*** 16***17***18***19***20