شنبه 24 دلو 1383 خورشيدی برا بر با 12 فبروری 2005 ميلادی

افغانستان وعراق ، مهمترين محورهاى مذاکرات وزيران دفاع ناتودرنشست نيس

ايرنا : وزيران دفاع ۲۶ کشور عضو سازمان ناتو در نشست دو روزه خود در شهر نيس فرانسه به بررسى مهمترين مسايل فراروى اين پيمان و به ويژه وضعيت نيروهاى ناتو در افغانستان و عراق پرداختند.
اين نشست که به ميزبانى فرانسه در شهر نيس در سواحل درياى مديترانه گشايش يافت فرصت مناسبى براى آمريکا و برخى متحدان آن در سازمان پيمان آتلانتيک و به ويژه فرانسه بود تا خواست خود را براى بهبود روابط دو جانبه به نمايش گذارند. روابطى که پس از عمليات نظامى آمريکا در عراق در سال۲۰۰۳ ميلادى چندان گرم و دوستانه نبوده است .
فرانسه که پس از خروج از شاخه نظامى ناتو در سال۱۹۶۶ ميلادى براى نخستين بار ميزبانى نشست مسوولان عاليرتبه سازمان ناتو را بر عهده گرفته است با ديدى مثبت به اين سازمان ، خواستار حضورى موثر تر در ناتو شده بود.
تمايل فرانسه به ايفاى نقش آفرينى هر چه بيشتر در "ناتو"، سازمانى که آمريکا در هدايت آن نقشى عمده و انکار ناپذير دارد خود دليل ديگرى در کاهش اختلافات پاريس و واشنگتن به شمار مى رود.
سفر اخير "کاندوليزا رايس " وزير امور خارجه آمريکا به فرانسه و سخنان وى در خصوص گشوده شدن فصل جديدى در روابط پاريس و واشنگتن نيز مى تواند نشان از گذر از دوران پر تنش در روابط دو کشور باشد.
با اين همه مسايل مطرح شده در نشست سازمان پيمان آتلانتيک شمالى در نيس همچنان از بر جاى ماندن اختلافات دو کشور در مسئله عراق حکايت دارد.
وزير دفاع آمريکا در اين نشست با اشاره به برگزارى انتخابات ۳۰جنوری در عراق ، خواستار مشارکت هر چه بيشتر کشورهاى عضو "ناتو" در تامين امنيت اين کشور شد.
با اين همه "دونالد رامسفلد" که برگزارى انتخابات عراق را برگ برنده اىبراى واشنگتن در تحولات اخير عراق مى داند، در تلاش براى جلب نظر مساعد هم پيمانان خود در "ناتو" در نقش آفرينى بيشتر در عراق پس از انتخابات اخير،توفيق چندانى نيافت .
وى خواستار مشارکت "ناتو" در آموزش سالانه يک هزار افسر عراقى در اين کشور و تامين مالى طرح هاى امنيتى در عراق شده بود.
با اين وجود کشورهاى فرانسه ، آلمان ، هسپانيه وبلجيم که در شمار مخالفان سياست هاى کنونى واشنگتن درعراق محسوب مى شوند با مردود دانستن اعزام نيروها و يا کارشناسان نظامى شان به اين کشور، تنها بر آمادگى خود در آموزش افسران عراقى در خارج از خاک اين کشور تاکيد کردند.
کشورهاى ياد شده با وجود درخواست هاى مکرر آمريکا در طرح هاى پيشين آموزش نيروهاى ارتش و پليس عراق نيز مشارکت نداشتند.
وضعيت نيروهاى عضو سازمان پيمان آتلانتيک شمالى "ناتو" در افغانستان محور مهم ديگر مذاکرات وزيران دفاع اين سازمان در نيس بود.
نيروهاى "ناتو" از سال ۲۰۰۳ ميلادى هدايت عمليات تامين امنيت و صلح در افغانستان را بر عهده گرفته اند.
در حال حاضر۸۵۰۰ نفراز نيروهاى "ناتو" در افغانستان و به طور عمده در کابل مستقر هستند.
بااين حال فرماندهى نيروهاى "ناتو" طرح گسترش حضور اين نيروها را در ساير نقاط افغانستان عنوان کرده است که جزييات آن در نشست نيس به تصويب وزيران دفاع سازمان پيمان آتلانتيک شمالى رسيد.
بنابراين طرح نيروهاى "ناتو" به منظور حضورى موثر در افغانستان به تدريج در ساير نقاط کشور مستقر خواهند شد.
در نخستين مرحله از گسترش حضور نيروهاى "ناتو" در افغانستان ، نيروهاى اين سازمان به مناطق غربى کشور اعزام مى شوند.
استقرار واحدهاى نظامى "ناتو"در جنوب و سپس مناطق شمال و شرق افغانستان نيز به تدريج به اجرا خواهد شد.
"پاپ دى هوپ شفر" دبير کل "ناتو" در حاشيه نشست نيس با ابراز خرسندى از تصويب طرح گسترش حضور نيروهاى اين سازمان در افغانستان گفت : به زودى دومين مرحله از حضور واحدهاى نظامى "ناتو" دراين کشور که همانا استقرار در غرب افغانستان است آغاز خواهد شد.
"ناتو" اميدواراست با گسترش حضور خود در افغانستان ، آخرين بازماندگان طالبان را از صحنه نظامى کشور خارج کند.
نشست نيس اگر چه شاهد برخى اختلاف نظرها ميان اعضاى "ناتو" در خصوص عراق بود، اما تفاهم کامل کشور هاى عضو اين سازمان در مورد افغانستان را نيز به همراه داشت .

جمهورى چک نيروى تازه نفس به افغانستان اعزام مى کند

دولت جمهورى چک با پيشنهاد سازمان پيمان آتلانتيک شمالى (ناتو) براىاعزام نيروى تازه نفس به افغانستان موافقت کرد.
به گزارش ايرنا به نقل از سايت خبرهاى جمهورى چک ، "کارل کوهنل" وزير دفاع اين جمهورى گفت : جمهورى چک در چارچوب يک طرح سازمان پيمان آتلانتيک شمالى در ماه مارچ ۴۰ نفر نظامى تازه نفس به افغانستان اعزام خواهد کرد.
وظيفه واحد اعزامى، مشارکت در تامين امنيت ،حفاظت از واحدهاى بين المللى و همکارى با نيروهاى محلى در استان "بدخشان " در شمال شرقى افغانستان است .
جمهورى چک قبل از اين نيز۱۵ نيروى نظامى متخصص کشف مواد منفجره و خنثى سازى آن به افغانستان اعزام کرده بود.
قرار است ، نيروهاى جديد نيز به اين گروه از نظاميان چک در افغانستان ملحق شوند.
کابينه جمهورى چک اخيرا با تمديد ماموريت يک صد پليس نظامى اين کشورکه اکنون در جنوب عراق مستقر هستند، نيز موافق کرد.
۴۷ نظامى جمهورى چک نيز اخيرا به منظور شرکت در ماموريت پاسدارى ازصلح در بوسنى، عازم شهر توزلا بوسنى شدند تا به مدت شش ماه به نيروهاىپاسدار صلح اتحاديه اروپا (يوفور) بپيوندند.
ارتش جمهورى چک هم اکنون ۲۳ هزار و۸۰۰ تن نيروى نظامى دارد. پس از فروپاشى شوروى و از هم پاشيدن بلوک شرق ، جمهورى چک به همراه مجارستان و لهستان در۱۲ مارس سال۱۹۹۹ ميلادى به اتحاديه نظامى غرب يعنى سازمان پيمان آتلانتيک شمالى پيوست . اين کشور بهار گذشته نيز به جمع کشورهاى عضو اتحاديه اروپا اضافه شد.

دراين سايت به نقل از "يندريچ ووبوريل" رييس سازمان مسوول اجراى اين طرح ،گزارش داده شد : در چارچوب اجراى اين طرح ، از جمله ارتباط دايمى با شبکه جهانى اينترنت برقرار خواهد شد و پزشکان مرکز ترک اعتيادکابل از اين طريق جديدترين اطلاعات لازم در مورد معتادان به مواد مخدر را دريافت خواهند کرد.
به دليل تداوم جنگ ها در افغانستان ، مرکز ترک اعتياد کابل از۳۰ سال پيش تاکنون بازسازى نشده است و بيش از۳۰ سال از زمان انتشار کتابهاىموجود در اين مرکز مى گذرد.
بخش اصلىاين طرح مشترک بهار سال آينده اجرا خواهد شد و طى آن ساختمانى به ارزش ۶۸ هزار دلار براى برگزارى جلسات درمان و تشکيل کارگاه هايى براى معتادان سابق و توليدکنندگان غيرقانونى ترياک ساخته خواهد شد.
معتادانى که به اين مرکز اعزام مى شوند، قرار است خرج زندگى خود را ازطرق سنتى، مانند توليد فرش ، زينت آلات و لباس هاى چرمى، تامين کنند.

سفر وزير امور خارجه ترکيه به کابل لغو شد

عبدالله گل وزير امور خارجه ترکيه سفر روز جمعه خود به افغانستان را لغو کرد.
بنا به اطلاعيه وزارت امور خارجه ترکيه ، لغو سفر گل به افغانستان ، به دليل شرايط نامناسب جوى کابل صورت گرفته است .
عبدالله گل قرار بود صبح ديروز عازم کابل شود، ولى به دليل شرايط نا مساعد جوى کابل به تعويق افتاد.
بنا به اطلاعيه وزارت خارجه ترکيه طبق اعلام مسئولان هواشناسى ترکيه و افغانستان ، بهبود وضعيت جوى کابل در کوتاه مدت ميسر نيست و به همين دليل سفر گل لغو شده است .
ترکيه براى دومين بار پس از تشکيل نيروى ايساف فرماندهى اين نيرو رابه مدت شش ماه به عهده مى گيرد.
ترکيه اخيرا حدود۱۳۰۰ نيروى نظامى به افغانستان اعزام کرده است

بوش به هم پيمانان خود ۴۰۰ ميليون دلار كمك مي كند

فارس: كاخ سفيد اعلام كرد جرج بوش به زودي از كنگره خواستار اختصاص ۴۰۰ميليون دلار به كشورهايي مي شود كه با اعزام نيرو به افغانستان و عراق خطرات سياسي و اقتصادي را پذيرفته اند. به گزارش خبرگزاري رويتر از واشنگتن، اسكات مك  كلان گفت: «اين پول كه تحت عنوان ابتكار همبستگي شناخته مي شود، از محل ۸۱ ميليارد دلار بودجه تكميلي عمليات نظامي سال جاري آمريكا تأمين مي شود.»
مك كلان افزود :«اين كمك مالي، به كشورهايي كه به افغانستان و عراق نيرو اعزام كردند و ديگر شركاي آمريكا پرداخت خواهد شد.»

تجرید پنجشیر از حاکمیت سیاسی و بازسازی

بازارک ، 10 فبروری( رویتر)- جان همن خبرنگار رویتر نگرانی ها و نارضایتی مردم پنجشیر را پیرامون تقسیم نا عادلانه قدرت سیاسی و روندبازسازی در گذارش مختصر ازین ولایت به نشر رسانیده است که اینک برگردان آن به فارسی دری تقدیم می شود.

مردم مغرور و آزاده پنجشیر این دره تسخیر ناپزیر افغانستان را از تسلط شوروی سابق و طالبان نجات دادند. اما حالا در مسابقه بازسازی در افغانستان بیرون رانده شده اند. مردانیکه به همت پیش آهنگی آنها آمریکايی ها توانستند طالبان و تروریستان را از افغانستان بیرون برانند، ولی طوریکه اکنون چنين احساس ميکنند که تجرید این ولایت یگانه پاداش آن بوده است. به نظر میربابا یکی از مجاهدین سابق: « آمریکا در نتيجه مقاومت ما طالبان را شکست داد، اما در عوض ما چه بدست آورديم؟»

«در جنوب از طالبان و القاعده حمایت می شود، سربازان آمریکایی ها و افغانی کشته می شوند، تجارت مواد مخدر می شود، با آنهم تمام کمک های جهانی در آنجا به مصرف می رسد»

هنوزآثار جنگ و ويرانی را می توان در تانک ها ی تخریب شده درین ولایت کوهستانی و خاک آلود مشاهده نمود. هیج قدرت های اشغالگر از شوروی سابق تا طالبان نتوانستند درین دره نفوذ کنند.دو روز پیش از حادثه تروریستی در آمریکا ، پنجشیر احمد شاه مسعود قوماندان افسانوی خود را در نتیجه عمل انتحاری توسط القاعده از دست داد.

بعد از حادثه تروریستی ابرقدرت جهانی در جستجوی دریافت کمک برای شکست طالبان شدند. به عقِده والی پنجشیر« مردم پنجشیر اولین کسانی بودند که در جنگ با تروریسم حاضر به حمایت از ائتلاف جهانی شدند. باید این مردم نخست کمک دریافت می کردند، اما برخلاف کمترین کمک را تا کنون دریافت نموده اند»

اکثریت مردم پنجشیر احساس می کنند که در نتيجه انتخابات اکتبر 2004 به حاشیه رانده شده اند. از 48000 رای مردم پنجشیر 367 رای آنرا کرزی بدست آورد. هرچند برخی مليت های ديگر در حاکمیت کرزی حضور دارند ولی کرسی های عمده در دست قوم گرايان قرار دارند.

سازمان ملل و بسیاری سازمانهای خارجی از روند جمع آوری سلاح در پنجشیر خشمگین اند. اما مردم پنجشیر نگران از دست دادن موقعیت بیشتر خوداند. تا هنوز 3000 نفر درین ولایت سلاح های خود را تسلیم نه نموده اند.

واقعیت اینست که جامعه جهانی در ساختن راه ها، مکاتب، بیمارستان ها و بازساری در نقاط دیگر افغانستان عجله دارند، اما نه در پنجشیر. پتربابنگتن مسئول ملل متحد برای خلع سلاح و يا آغاز نو گفت:« تازمانیکه این ولایت خلع سلاح نشود، کمک دریافت نخواهند کرد.» هر چند در پنجشیر روند خلع سلاح آغاز شد، اما دوباره متوقف شد. مطابق به برنامه خلع سلاح باید پنجشیر بطور مکمل خلح سلاح شود.

عدم اعتماد به خاجی ها

عدم اعتماد به خارجی ها مهارت زنده ماندن برای نسل های متعدد پنجشیر بوده است.

به عقیده پتربابنگتن:« پنجشیریها تا حال با کله شخی زنده مانده اند، اما حالا در دام افتیده اند. اگر آنها به آن روش قبلی ادامه دهند، عقب خواهند ماند»

میربابا یک جنگجوی مجاهد با سابقه 15 ساله می گوید:« نخست خارجی ها باید صداقت خود را برای ما به اثبات برسانند، بعداً ما سلاح های خویش را تسلیم خواهیم کرد.» یک مرد دیگر که در کنار بابا میر استاده با اشاره سر حرفهای او را تائيد می کند.

بابنگتن گفت:« پنجشیر عملاً تجرید شده است. مردم اینجا حالا درک کرده اند که تا زمانیکه سلاح خود را تسلیم نکنند برای شان سرک ساخته نمی شود.»

میربابا می گوید:« دولت مرکزی افغانستان فکر می کند باید اول کمک ها به جنوب رسانیده شود در غیر آن مردم آنجا مشکل ایجاد خواهند کرد. اگر مسئله بر سر ایجاد مشکل است مانیز برای شان می توانیم مشکل ایجاد کنیم»

Isolation, pride could see Panjsher left behind

By Jon Hemming

BAZARAK, Afghanistan, Feb 10 (Reuters) - Its high peaks and proudly independent people protected Afghanistan's Panjsher Valley from the Soviets and the Taliban, but this very isolation and pride could see it left behind in the race for development.

The men of the valley were the vanguard of the mujahideen forces who helped U.S.-led troops topple the Taliban as punishment for protecting al Qaeda after the Sept. 11, 2001 attacks. Now they feel they are owed a reward.

"We helped the Americans get rid of the Taliban, but what did we get in return?" asked former mujahideen fighter, Mirbaba, voicing the resentment felt by many ethnic Tajiks in the north for the majority ethnic Pashtuns of the south.

"In the south, they supported the Taliban and al Qaeda," he said. "They kill U.S. and Afghan soldiers and make drugs -- and they get all the aid."

«

The rusting hulks of tanks and armoured vehicles litter the side of the dusty potholed road that snakes along the valley northwest of Kabul between steep cliffs ideal for ambushes.

Neither Soviet troops, occupying Afghanistan from 1979 to 1989, nor the Taliban militia, in power from 1996 until late 2001 penetrated far into the Panjsher.

Two days before the Sept. 11 attacks on the United States, the legendary Panjsheri commander Ahmad Shah Masood was assassinated by al Qaeda militants allied to the Taliban.

Soon mujahideen forces found the world's biggest military power seeking their aid to overthrow the Taliban.

"The people of the Panjsher were the first to help the international coalition to fight the Taliban, they believe they should be the first to be helped, but we have received very little," said Mohammad Wasil, governor of the province.

"It is like we were the best student and now we have been sent to the back of the class," he said.

GUNS AND ROADS

Many Panjsheris feel they have been marginalised since Afghanistan's first presidential election in October.

Of 48,000 registered voters in the ethnically Tajik Panjsher, only 367 voted for the U.S.-backed winner Hamid Karzai, who is from the traditionally dominant Pashtun ethnic group. Pashtuns, mostly in the south, formed the backbone of Taliban support.

While there are still a number of Tajiks in the government, Pashtuns control the key ministries of defence and interior.

The United Nations and many aid organisations have been frustrated by the slowness of the Panjsheris to give up the weapons that served them so well in the past. The Panjsheris argue that they fear further loss of influence.

The Panjsher is last area of Afghanistan to have significant numbers of heavy weapons in the hands of local militia forces. While most fighters elsewhere have been disarmed, some 3,000 mujahideen in the valley have yet to be demobilised.

And while programmes to build roads, schools and hospitals financed by international donors are springing up all over Afghanistan, reconstruction and development in the Panjsher has been slow to get off the ground.

"The international community isn't going to go in there until they disarm," said Peter Babbington, acting head of the U.N.'s Afghanistan New Beginning Programme that oversees disarmament. "It is time for them to catch up.

"They all recognise it has to be done, but you have got to overcome local reluctance," said Babbington.

The Panjsheris last month began to hand in heavy weapons -- tanks, artillery and even four Scud missiles -- but the process was halted after two cranes and a lorry were burned and three explosive devices were found on other trucks.

The U.N. disarmament programme has so far collected 62 of the 110 heavy weapons thought to be in the Panjsher, but it now needs a new haulage contractor willing to take away the rest.

DISTRUST

Distrust of outsiders has been a survival skill for Panjsheris for generations.

"They survived because they were obstinate, but now they are falling into the trap that if they continue in that fashion, they will be left behind," said Babbington.

Locals want the international community to take the first step.

"First they should do something for us to show they are sincere," said Mirbaba, a mujahideen fighter for 15 years. "Then we will help them by disarming." Other men standing with him as he warmed himself over a stove nodded in agreement.

Their chief concern was to have a new road that would bring trade and better access to health care and the outside world.

Work to clear mines for a road to the head of the valley has already begun, but the government has yet to award a contract for the second phase of construction -- a paved road into the Panjsher.

Locals suspect a deliberate delay. The reason may be more mundane.

"The problem with the Panjsher is they have become isolated. They are only just beginning to realise they won't get a new road unless they enter the disarmament process," said Babbington. "Their view is put the road in and then we'll enter the process."

The U.N. department working with the government on the road project says there are no delays.

Locals are not convinced.

"The government thinks it has to direct aid to the south because otherwise people there might cause trouble again," said Mirbaba. "If that is the case, we can cause trouble here too."

از سايت ايران هستوری آن دس دی

برخي از رويدادهاي 12 فبروری

1502:   مسيحيان اسپانيا كه منطقه «گرانادا» را تصرف كرده بودند به مسلمانان آنجا تاكيد كردند كه مسيحي شوند و يا مهاجرت كنند. اين منطقه اروپايي در زمان امويان تصرف و ساكنانش مسلمان شده بودند . بسياري از آنان هم از مهاجران عرب بودند.

1733:   «جيمز گلثورپ» در ساواناي آمريكاي شمالي ايجاد مهاجر نشين انگليسي تازه اي را اعلام داشت و آن را به نام پادشاه انگلستان « جورجيا » نام نهاد كه ايالت جورجياي كنوني است . در همين روز در سال 1825 اين مهاجران به بوميان( سرخپوستان ) جورجيا تا اول سپتامبر سال بعد مهلت دادند كه از اراضي آباء ــ اجداديشان دست بكشند و از جورجيا خارج شوند و گرنه در پي مهلت با زور اخراج و يا نابود خواهند شد. بيشتر بوميان جورجيا از قبيله « كريك » بودند.

1818:   « اوتو لودويگ » نويسنده آلماني به دنيا آمد.

1818:   شيلي مهاجر نشين قديمي اسپانيا در منتهي اليه قاره آمريكا استقلال يافت.

1882:   اتحاديه سوسيال دمكرات هلند در آمستردام تشكيل شد.

1921:   وينستون چرچيل پسر لرد چرچيل وزير مستعمرات انگلستان شد. وي در دوران جنگ جهاني دوم و سپس در دوران ملي شدن نفت ايران نخست وزير انگلستان بود.

1938:   ارتش آلمان وارد اتريش شد. اين دو سرزمين آلماني نژاد پيش ازجنگ جهاني دوم كشور واحدي را تشكيل داده بودند.

رويدادهاي 11 فبروری

· 1800:   ويليام اج.اف.تالبوت مخترع كاغذ عكس به دنيا آمد . وي با استفاده از ملح نقره كه در برابر نور سياه مي شود و كاغذ معمولي موفق به ساختن كاغذ عكاسي شد كه پيشرفت بزرگي در فن عكاسي بود كه فرانسويان قبلا موفق به اختراع دوربين عكاسي و چاپ عكس روي فلز شده بودند. تالبوت يك سياستمدار و عضو پارلمان انگلستان بود كه در اوقات فراغت به عنوان سرگرمي به تكميل فن عكاسي مي پرداخت.

1847:   توماس اديسون كه 1200 اختراع الكتريك به نام خود از جمله لامپ برق را به ثبت رساند در اهايو آمريكا به دنيا آمد. وي در سال 1879 لامپ برق را اختراع كرد.

1861:   نشست ايالات جنوبي آمريكا كه از اتحاديه جدا شده بودند « جفرسون ديويس » را به رياست كنفدراسيون آمريكا انتخاب كردند و اعلام داشتند كه قانون اساسي كنفدراسيون همان قانون اساسي فدراسيون آمريكا خواهد بود و به اين ترتيب آمريكا از اين روز داراي دو رئيس جمهوري شد . ديويس كه قبلا وزير جنگ آمريكا و سناتور« مي سي سي پي» در سناي آمريكا بود تا سال 1865 كه ايالات جنوبي در جنگ داخلي شكست خوردند رياست اين ايالات را برعهده داشت و پايتخت او ريچموند ويرجينيا بود . پس از جنگ نيز محاكمه و محكوم نشد. وي الكساندر استيونس را به معاونت خود برگزيده بود.

1826:   دانشگاه لندن آغاز بكار كرد.

1953:   شوروي مناسبات خود را با اسرائيل قطع كرد.

1964:   زد و خورد يوناني زبانهاي قبرس با تركهاي اين جزيره در بندر ليماسول آغاز گرديد.